Pier de Boer was in 1921 de eerste ambtenaar voor de nazorg in Nederland. Hij gaf les in het Buitengewoon Lager Onderwijs (BLO) en zorgde voor baantjes voor ex-leerlingen en hield ze uit de problemen. Daar was hij goed in. Pier de Boer geloofde dat deze jongeren met goede en doortastende begeleiding en nazorg heel goed in de samenleving aan de slag konden. Hij legde contact met leerlingen, hun ouders, motiveerde hen, verzamelde informatie over wat oud-leerlingen wel en niet konden, had kennis van de lokale arbeidsmarkt.

"Mijn instrumenten zijn mijn schoenen"

Hij was een gedreven man, een uitstekende organisator en hij legde zijn ziel in zijn werk. Dit zien we terug bij de medewerkers van MEE vandaag de dag. Hij zei niet voor niets: ‘mijn instrumenten zijn mijn schoenen’. Hij sjouwde dag in dag uit voor de jongeren, zocht werk, bepraatte instanties, vaders, moeders en echtgenoten, bezocht gezinnen, scholen, bedrijven en instellingen. Hij organiseerde spreekuren op scholen, bezocht oud-leerlingen op hun werkplek en bleef een aantal van hen ook daarna begeleiden.

Mensen met een beperking die een bijdrage aan de samenleving leveren

Zijn werk kreeg navolging. Door heel het land waren nazorgwerkers actief die lieten zien dat mensen met een beperking, mits voldoende begeleid en normaal en positief bejegend, een bijdrage aan de samenleving leveren. Na de Tweede Wereldoorlog ontstond de Sociaal Pedagogische Dienst (SPD) die zich ontwikkelde tot een landelijk dekkend netwerk. Naast het voorkomen van instellingszorg zorgden de medewerkers van de SPD voor het bevorderen van zelfstandigheid en inclusie op alle levensgebieden. In 2001 ging de SPD ook werken voor mensen met een lichamelijke, visuele of zintuiglijke beperking, niet-aangeboren hersenletsel (NAH), autisme en chronisch zieken. De naam veranderde in MEE.

De naam MEE staat symbool voor de relatie tussen ondersteuner en cliënt: gelijkwaardig, betrokken, simpel, krachtig, gericht op de mogelijkheden en met een positieve uitstraling.

MEE staat voor: MEEdoen mogelijk maken (voor mensen met een beperking).